Auteur: Jan Post

De woorden : ‘Laat door mij niet beschaamd worden’, zijn zeer intense en ingrijpende woorden. Daarmee zegt de dichter laat door mijn woorden, daden, gedragingen iemand anders die mij dierbaar is, niet van U afdwalen. Laat mijn pijn worden genezen en de pijn die ik anderen heb aangedaan. Laat de Tafel van de Heere een nieuw begin mogen zijn voor ons allen om te vergeten wat achter ons ligt. Het leven is te kort om in haat en nijd met een broeder en zuster te blijven leven en om Gods eer hierdoor in de weg te staan.

Het toe eigenende geloof van Thomas

Petrus deed in Mattheüs 16 een geweldige belijdenis, maar het was een belijdenis op afstand. Het was een feitelijke belijdenis! Het was een pre-Pasen belijdenis. De Roomse kerk heeft Petrus belijdenis anders geïnterpreteerd dan de Reformatoren. Maar over de belijdenis van Thomas bestaat geen enkel misverstand. Dat is een belijdenis van het hart. Daar staat Thomas niet buiten! Dat is een post-Pasen belijdenis. Een toe-eigenend geloof. Is dat ook uw / jouw belijdenis.

Het is of je keel wordt dicht geknepen. Het roept herinneringen op van pijn en verdriet over al die visser-mannen die achtergebleven zijn op zee. Ik ben gekomen in waterdiepten en de vloed overspoelt mij. En waar is de HEERE? Hij lijkt de grote Afwezige, ondanks dat mijn keel ontstoken is van al het bidden en roepen tot Hem. Psalm 69 is de Psalm die ons leert zien dat ons leven van lijden naar heerlijkheid gaat. Geeft ons hoop!