Bericht aangaande de kinderen
Het kleine kruikje
Vandaag lezen we 2 Koningen 4: 1-7
De weduwe van de profeet komt naar Elisa toe en vertelt dat ze diep in de ellende zit. Ze eindigt met de vraag ”wat moet ik doen” en dan stelt Elisa een wedervraag: “wat heb je in huis?” als ze vertelt dat ze alleen een klein beetje olie heeft in een heel klein kruikje, krijgt ze een opdracht mee om dat beetje olie uit te gieten in hele grote lege vaten uit haar omgeving. De vrouw sputtert niet tegen maar gaat aan de slag. Het resultaat is overbekend. Er is voor de vrouw weer toekomst.
Zo komen wij tot God met ons gebed, dat we midden in de ellende zitten, Heer wat moeten we doen, wat verwacht ik Heere, mijn hoop is op U! En dan stelt God ons vandaag diezelfde vraag: Wat heb je in huis en daarbij bedoelt Hij niet wat we in de voorraadkast hebben, maar wat we aan geloofsvertrouwen hebben om deze situatie te kunnen doorstaan, ongeacht hoe de afloop wezen zal. En net als die vrouw moeten we dan bekennen dat wat we aan geloofsvertrouwen hebben zo minimaal is, dat zelfs het allerkleinste kruikje groot genoeg is om het in op te bergen. Erkennen dat je geloof tekort schiet is al een hele stap. Daarmee geef je ruimte voor de Heer om te helpen. God geeft dan ook jou en mij vandaag deze opdracht mee: Begin met gieten en vul al de lege vaten in jouw omgeving. Al die grote lege vaten van mensen die totaal geen geloofsvertrouwen meer hebben, die niet van een hemelse Vader weten en in precies dezelfde situatie als wij zitten en hellemaal geen hoop meer hebben. Ga naar ze toe en vertel van onze Hemelse Vader die ons dragen wil als het moeilijk is. Die ons kracht geeft om ook het zwaarste leed te dragen. Als we dat daadwerkelijk gaan doen, zullen we tot de verrassende ontdekking komen dat ons vertrouwen als een onuitputtelijke bron van levend water zal worden. Niet dat ons kruikje zelf groter wordt, maar dat ons kleine langzame stroompje, wat soms meer druppelt dan bruist, door zal gaan zolang we maar aan het gieten zijn. En het zal doorgaan totdat alle vaten gevuld zullen zijn, Totdat ieder van God en Zijn heilsplan voor ons, gehoord zal hebben. Dan zullen wij met recht de eerkroon ( in het Grieks Corona!) mogen dragen. ( Psalm 89)
Gods zegen toegewenst in deze moeilijke dagen, Ga met Hem en Hij zal met je zijn
Henk Kapitein
In contact blijven
Nu de maatregelen vanwege het coronavirus ons dagelijks leven compleet veranderd hebben, beseffen we pas hoeveel dingen voor ons altijd vanzelfsprekend waren. Gezellig winkelen of uit eten gaan is niet meer mogelijk. Even achterom bij iemand op bezoek gaan is er niet meer bij. De Talma Haven, het Dok en het Kompas zitten dicht. Zelfs de schoolgang en het kerkbezoek is verboden, iets wat aan het begin van de maand nog ondenkbaar was. Ik begrijp nu ook steeds beter het verdriet van de dichter van Psalm 42 & 43. Vol weemoed denkt de dichter eraan hoe hij zingend in een feestvierende menigte opging naar het huis van God.
Nu mogen wij gelukkig weten dat wij overal naar de HEERE onze God kunnen gaan. Als wij in het buitenland al onze handen kunnen vouwen en troost vinden in het lezen van Gods Woord, dan geldt dat des te meer als wij ons in onze eigen (huis)kamer bevinden. Niettemin groeit het verlangen om weer samen op te kunnen gaan en de HEERE te loven.
Laten wij bidden dat onze hemelse Vader ons in deze crisis vast zal houden en dat Hij de onderlinge band ook zal sterken. Daartoe mogen wij onszelf ook dienstbaar opstellen en doen wat in ons eigen vermogen ligt. Onze gedachten gaan in de eerste plaats uit naar de ouderen in ons dorp. Maar zij zijn niet de enigen die het zwaar hebben in deze situatie. Denk ook aan de gezinnen waar de moeders en vaders plotseling ook als meester en juf op moeten treden. Denk aan de bedrijven en zelfstandigen die een onzekere tijd tegemoet gaan. En ook de kinderen en jongeren hebben onze aandacht en gebed nodig. Gelukkig zijn er verschillende dingen die wij kunnen doen, zoals:
- iemand opbellen en vragen hoe het met de ander gaat;
- een kaartje sturen ter bemoediging (en als je geen kaart in huis heb, kun je één maken);
- boodschappen doen voor iemand die aan huis gebonden is.
Gelukkig is veel hiervan al vanzelfsprekend op Urk!
Ds. Hoekman en pastoraal medewerker Van der Wal zijn in deze dagen zowel telefonisch als via de sociale media te bereiken. Ook als u vragen hebt over de Bijbel of over de omgang met God, dan kunt u deze stellen. Wij zullen via de website geregeld een overdenking of toerusting publiceren.
Voor de zekerheid vindt u hieronder de contactgegevens van het pastoraat:
ds. J. Hoekman 06 1051 8339
predikant@hervormdegemeenteurk.nl
pastor H.-J. Van der Wal 06 2398 1700
pastorale@hervormdegemeenteurk.nl
Arksisters 06 1359 2752
arksisters@hervormdegemeenteurk.nl
Diaconaal nieuws
Wat zijn wij in een heftige en onzekere tijd beland. Het Coronavirus trekt diepe sporen in Nederland. Het virus heeft inmiddels ook Urk bereikt. Met alle gevolgen van dien. Het sociale en gemeenteleven valt abrupt stil. Gemeenten van Christus die vrijwel alleen nog digitaal met elkaar verbonden zijn. Het houden van onze vertrouwde kerkdiensten is ineens niet meer toegestaan. Pastorale en diaconale bezoeken worden afgeraden. Eenzaamheid ligt op de loer. Onze kwetsbaarheid is zicht- en voelbaar.
Ik las in mijn Spreukendagboek, geschreven door Tim Keller, GEEN VERRASSING (17 maart). Hieronder zijn uitleg toegespitst op het Coronavirus. Het dagboek is trouwens een echte aanrader.
Geen verrassing
Als christen mogen wij de gevolgen van het Coronavirus niet als verrassing beschouwen. In Job 5:7 staat: “De mens is voor het ongeluk geboren – zoals vonken uit het vuur omhoog spatten”. Het menselijk lijden is onvermijdelijk. God zegt tegen ons dat niet geschokt moeten reageren op lijden (Gen. 3: 17-19).
Waarom zijn wij verrast?
Wij hebben een te groot vertrouwen in onze technologie en in onze democratische structuren, en we zijn door onze seculiere, materialistische cultuur voorgeprogrammeerd om ons geluk grotendeels te zoeken in fragiele dingen als er goed uit zien, rijkdom en genot.
Jezus ons Voorbeeld
Zelfs veel christenen geloven dat God hun niet echt erge dingen zal laten overkomen. Maar Jezus zelf ontkracht dat. Als God toestond dat een volmaakt mens verschrikkelijk moest lijden voor iets goeds dat veel groter en mooier is, waarom zouden wij dan denken dat ons dat niet zal overkomen? “Geliefde broeders en zusters, wees niet verbaasd over de vuurproef die u ondergaat; er overkomt u niets uitzonderlijks” (1 Petrus 4: 12).
Hoopvol en vertrouwen
Hoopvol en met vertrouwen mogen wij als gemeente weten dat wij een Vader hebben Die er altijd voor ons is en altijd het goede met ons voorheeft. Een en al genade en liefde. Job en Jezus zijn hierin onze sprekende voorbeelden van hoe een ‘mens’ moet lijden. Bij het schrijven van deze blog klinkt vanaf mijn IPad het lied “Ik zal er zijn” van Sela. Hoe passend is dat? Je gelooft je oren toch niet!
“In tijden van vreugde, maar ook van verdriet, zijn wij bij U veilig, U die ons ziet. De toekomst is zeker, ja eindeloos goed. Als wij eens moeten sterven, als wij U ontmoeten: dan droogt U onze tranen, U noemt zelfs onze naam. U blijft bij ons Jezus, laat ons niet gaan. Geen dood en geen leven, geen moeite of pijn. Wij zullen eeuwig zingen, dicht bij U zijn.”
Diaconale zorg
Zeker in de
komende periode willen wij een oproep doen aan u allen. Het wordt (steeds) moeilijker
om hulp te ontvangen voor oudere en hulpbehoevende gemeenteleden. Wij willen u
vragen: schenk (financiële) hulp waar het kan, zie naar elkaar om en help daar
waar het kan, verantwoord en toegestaan is. Bijvoorbeeld: boodschappen doen, medicijnen
ophalen, honden uitlaten, belrondes onder oudere gemeenteleden, kaartje of mailtje.
Bijbels hamsteren
De schappen in de winkels raken op het moment dat ik dit schrijf leeg. De prijzen van artikelen kunnen daardoor zomaar omhoog gaan. Let op mensen die leven in armoede of te maken hebben met financiële problemen. Zij kunnen mogelijk wel wat extra hulp gebruiken. Verras ze met een tas met boodschappen. Denk bij ‘hamsteren’: “Hebt u naaste lief zoals uzelf”. En niet ‘the survival of the fittest’. In dagblad Trouw werd vanuit 4 Bijbelse verhalen richting gegeven aan het ‘hamsteren’.
Verhaal 1: Zorg voor de zwakkere (Jozef: 7 magere jaren)
Verhaal 2: Wees betrouwbaar (teveel verzamelde manna zat onder de wormen en stonk)
Verhaal 3: Maak je niet te druk (Bergrede, Mattheüs 6: 25-34)
Verhaal 4: Wacht verstandig af (vijf dwaze en vijf wijze meisjes)
Vanuit de diaconie is er aandacht voor gemeenteleden die extra hulp nodig hebben. Laat het ons alstublieft weten als iemand extra hulp nodig heeft. Liever dubbel, dan geen.
Als u tijdelijke financiële ondersteuning nodig heeft, trek a.u.b. tijdig aan de bel: diaconalehulp@hervormdegemeenteurk.nl of 06-13630554 (diaken Klaas Oost).
Bidden
Wij willen u vragen tijd te nemen om samen en persoonlijk te bidden voor:
- Hen die ziek zijn en/of in quarantaine leven. Dat ze het mogen volhouden. Dat ze mogen genezen.
- Bid voor hen die die overlijden aan het virus. Vaak zonder familie, alleen, geïsoleerd vanwege de ziekte.
- Voor hen die een dierbare verloren zijn vanwege het coronavirus. Om troost in dit verdriet.
- Voor artsen en verplegend personeel die te maken hebben met de druk van deze pandemie. Het risico op overbelasting is groot. Sommigen moeten (straks) beslissingen nemen over leven en dood. Bid voor compassie, wijsheid en voor kracht om het vol te houden.
- Voor de leiders die belangrijke beslissingen moeten nemen. Dat hun beslissingen daadwerkelijk dienstbaar zullen zijn aan de samenleving.
- Tegen de verspreiding van het virus, juist ook op die plekken waar mensen extra kwetsbaar zijn. Denk bijvoorbeeld aan de overvolle vluchtelingenkampen of de grote groepen arme mensen die in krottenwijken wonen.
- Bid ook voor onze broers en zussen in die landen waar geloven het meeste kost. Zij kunnen nooit in grote groepen samenkomen in publieke erediensten.
In de gemeente van Christus mag niemand ongetroost leven onder de druk van ziekte, eenzaamheid of armoede.
Broederlijke groet,
Wim Zoer
Persoonlijke getuigenissen
Wanneer wij voor iemand gaan bidden, dan schijnt God een soort cirkel rond die persoon te trekken en hem in die cirkel te komen bezoeken. Dat gebeurde met Ricky Gresham toen zijn vrouw Helen en haar voorganger Mickey Hudnall voor hem gingen bidden. Ricky zegt: ‘Ik had de meest ellendige tijd van mijn leven in maart 1990. Hoewel ik het toen niet besefte, was de Heilige Geest met mij bezig. Ik weet niet hoe ik het moet uitleggen, maar waar ik ook kwam, overal werd ik met dingen van God geconfronteerd. Elke morgen als ik wakker werd, was het alsof God daar was. Mensen die ik jaren kende, spraken in mijn buurt ook voortdurend over de Heere.’ Ik werkte toen als zelfstandige in mijn winkeltje en af en toe kwam er iemand binnen die een gesprek begon over de Heere God. Ik was nog te trots dat ik niemand vragen wilde stellen over God. Uiteindelijk heb ik toch de moed gehad om dat te doen. Die man, een klant in mijn winkel zei: Een ogenblik ik pak even mijn Bijbeltje uit mijn auto. Hij bladerde door zijn Bijbel en las mij een aantal teksten voor. Ik begreep niet precies wat hij mij wilde zeggen, maar er was één zinnetje dat me altijd bij is gebleven: “Je moet opnieuw geboren worden”. Iets trok mij naar dat Woord van God in deze moeilijke periode in mijn leven. En omdat ik te trots was om iemand naar een Bijbel te vragen, zocht ik in een encyclopedie ‘’Christus’’ op. Daar vond ik een afbeelding van Jezus Christus aan het kruis. Mijn aandacht werd steeds weer getrokken naar dat plaatje. Elke nacht stond ik op om er even naar te kijken. Tijdens er weken die volgden, probeerde ik mezelf te veranderen. Ik kon in die moeilijke tijd niet stoppen met vloeken; elke tweede woord was een vloek. Ik probeerde wanhopig daarmee op te houden, maar kreeg het niet onder controle. Het controleerde mij!
Uiteindelijk kwam ik, op mijn werk, tot mezelf en riep tot God: “Heere, ik kan dit niet meer aan, help me! Ik begrijp nog niet precies wat Jezus voor mij op het kruis heeft gedaan, maar laat mij dat zien en ik zal U volgen.” En sinds die dag is er iets in mij veranderd. Ik ben niet alleen kunnen stoppen met vloeken, ik kreeg er ook een afkeer van. Het was alsof ik het nooit had gedaan. Ik moest het gewoon aan iemand vertellen, daarop vroeg ik de voorganger of ik iets in de kerk mocht zeggen. Alles wat ik kon zeggen was dat God me zover had gebracht dat ik de Heere Jezus was gaan liefhebben en ik bereid was om Hem mijn leven lang te volgen. Wat ik tijdens die 2 maanden niet wist, was dat mijn vrouw en haar voorganger besloten hadden om elke dag voor mij te bidden. Wat ik dus meemaakte was Gods antwoord op hun gebeden. Nu besefte ik dat ik het product was van hun volhardend gebed en als u dat ook hebt meegemaakt, dan weet u waar ik het over heb. Ik ben nu zelf voorganger van een gemeente en ik ervaar voortdurend meer en meer van Gods genade. Als we God vragen om iemand te redden, dan moeten we bereid zijn Hem te laten doen wat nodig is om die persoon tot Hem te trekken.
Wesley Deuwel zegt: “Veel gebedsverhoringen vereisen dat bepaalde mensen hun wil aan Gods plan gaan onderwerpen. God speelt niet met mensen zoals wij schaakstukken op een bord verschuiven. Hij overtuigt hen door allerlei invloeden en druk op hen uit te oefenen. Die druk kan zeer zwaar worden. Dat was bijvoorbeeld het geval bij Tony Fontenot: “Ik ben in een christelijke familie geboren, waar vele mensen echte bidders waren, zoals mijn moeder, grootmoeder, tantes en ooms. Hoewel ze al jaren voor mij hadden gebeden, bleef ik alles op mijn eigen manier doen. Maar als God Zich met ons gaat bemoeien en wij toch gewoon doorgaan met ons leven op onze eigen manier te leiden, dan staat Hij toe dat er soms traumatische dingen in ons leven gaan gebeuren. Ik kan u verzekeren dat Hij wel weet hoe Hij onze aandacht moet krijgen!!
God trok mijn aandacht op mei 1982. Ik was juist klaar met het sproeien van chemicaliën over een veld met sojabonen en ik vloog met mijn vliegtuigje weer naar huis. Het stortte in een afgelegen gebied neer tussen de bomen en vloog in brand. Ik stond zelf ook in brand. Ik rolde mij over de grond om de vlammen te doven en toen ik opstond zag ik dat heel mijn kleding verbrand was en de huid van de arm helemaal los langs mijn hand hing. Mijn linker oog was ook blind en er liep vocht uit mijn lichaam. Ik besefte dat ik in grote moeilijkheden was. Ik riep om hulp, maar niemand hoorde mij daar. Ik rende totdat ik zo moe was dat ik niet meer verder kon. Ik ging onder een boom liggen en daar ben ik gaan bidden. Ik smeekte God of iemand me daar zou vinden zodat ik er niet zou sterven. Plotseling gebeurde er van alles. Het was precies alsof er iemand naast mij stond, die mij opraapte. Nieuwe kracht stroomde door mijn lichaam en ik begon weer te rennen, totdat ik plotseling een auto zag staan. Ik liep er naar toe en schreeuwde om hulp. De man zag in welke toestand ik was en heeft mij met grote snelheid naar het ziekenhuis gebracht. Vandaar werd ik naar het brandwondencentrum gebracht, waar ik 2 maanden revalideerde en op intensieve zorg heb gelegen. Door deze traumatische ervaring heeft God mijn aandacht getrokken.”
Geliefde gemeente
Zomaar twee verhalen van mensen in crisis die door gebed een wonder mochten meemaken. Niet de genezingen van hun lichaam, maar het eeuwige behoud van hun ziel. Is God de oorzaak van dit virus, van deze crisis? Nee, want God kan niet met het kwade verzocht worden zegt Jakobus. Maar Hij wil ons er wel wat mee zeggen. Hij gebruikt het wel om mensen als u en jij te redden. Perspectief te geven in deze moeilijke tijden. Hij zoek mensen op die verdwaald waren in hun leven en brengt ze op de eeuwige Weg: Jezus Christus.
O God en Heer, in ’t glorielicht,
van ’t boventijdse leven,
in vreugd’ en liefd’ en in ontzag
wil ik aan U mij geven,
dat ik gehoorzaam aan Uw wil
de weg ga tot de ander,
dat ons trouw aan U zich toon’
in liefde tot elkander.
Met broederlijke groet,
Ds. J. Hoekman, proponent H.J. van der Wal